قوله تعالى: و یسْئلونک ترا مىپرسند عن الْمحیض از حیض زنان، قلْ هو أذى بگوى آن مکروهى است و خونى قذر، فاعْتزلوا النساء دور باشید از زنان فی الْمحیض در درنگ حیض، و لا تقْربوهن و گرد ایشان مگردید بمجامعت حتى یطْهرْن تا از رفتن خون حیض پاک گردند فإذا تطهرْن که پاک گشتند و غسل کردند فأْتوهن بایشان میرسید منْ حیْث أمرکم الله از جایى که خداى فرمود شما را إن الله یحب التوابین دوست دارد خداى باز گردندگان بوى، و یحب الْمتطهرین و دوست دارد پاکیزگان و خویشتن کوشندگان.
نساوکمْ حرْث لکمْ زنان شما کشت زار شمااند که در آن فرزند میکارید فأْتوا حرْثکمْ مىرسید بکشتزار خویش أنى شئْتمْ چنانک خواهید و قدموا لأنْفسکمْ و خویشتن را پیش فرا فرستید. و اتقوا الله و بپرهیزید از خشم و عذاب خدا و اعْلموا أنکمْ ملاقوه و بدانید که شما فردا با وى هم دیدار بودنىاید، وى را خواهید دید، و بشر الْموْمنین (۲۲۲) و گرویدگان را شاد کن از من.
و لا تجْعلوا الله عرْضة لأیْمانکمْ نام خداى را عرضه مسازید سوگندان خویش را أنْ تبروا که با کس نیکویى کنید، و تتقوا و از بخل بپرهیزید و تصْلحوا بیْن الناس و میان مردمان آشتى سازید، و الله سمیع علیم (۲۲۴) خداى شنواست سوگندان شما را دانا است بقصد و نیت شما در آن سوگند.
لا یواخذکم الله نگیرد خداى شما را باللغْو فی أیْمانکمْ بلغو سوگندان شما، و لکنْ یواخذکمْ بما کسبتْ قلوبکمْ لکن شما را که گیرد بآن گیرد که دل شما آهنگ سوگند کرد و در آن سوگند که بزبان گفت در دل عزیمت و عقد داشت و الله غفور حلیم و خداى آمرزگار و بردبارست.